Fucking Good Evening with Tom Hodgkinson in WORM

Kapitalistisch Realisme: Anarchy in the UK
2 November 20.30h in WORM
3 avonden rondom Fucking Good Art –The Countryside Issue
Over de utopisten, de escapisten, de anarchisten, de idealisten en de pragmatici die uit de slipstream en de mainstream vertrokken, weg uit de stad en ‘back to the land’, om daar zelf iets van de grond te trekken.



Summery ENG:
Fucking Good Evening with Tom Hodgkinson in WORM
Lecture + performing Anarchy in the UK on ukulele
The lecture will be held in English!

Locatie: WORM, Boomgaardsstraat 71 Rotterdam
Datum: Vrijdag 2 november
Zaal open: 20.00h
Start: Lezing begint om 20.30h

Fucking Good Art en WORM organiseren in het kader van de serie Kapitalistisch Realisme drie avonden rondom The Countryside Issue van FGA. The Countryside Issue is een serie kleine monografische verkenning van hedendaagse kunst in ‘de periferie’. Na twee jaar zullen die issues samen gebonden worden.

Quote
“The Western world has allowed freedom, merriment and responsability to be taken from it, from ourselves, and substituted with greed, competition, lonely striving, greyness, debts, McDonalds and GlaxoSmithKline.” TH

Avond #1) Tom Hodgkinson – How to be Free / Anarchy in the UK
Voor deze eerste avond is de Engelse schrijver en journalist Tom Hodgkinson (1968) uitgenodigd. Hij is de oprichter en hoofdredacteur van het tijdschrift The Idler, een jaarlijkse periodiek dat campagne voert tegen het arbeidsethos, en auteur van How to be Free. Op zoek naar een goedkoper leven verhuisde Hodginson van London naar het platteland van Devon.  Over die transitie van stadsbewoners naar de praktijk van een gemengd familiebedrijf schreef hij dit handboek met korte hoofdstukken getiteld “Banish anxiety”, “Abolish Resentment”, “Stop Consuming”, “Start Producing”, Quit “Moaning”, Bake your own bread, “Make Music”, “Stop competing” en “Escape Dept”. Tegelijkertijd is het boek een uitgebreide ideeengeschiedenis over politieke en filosofische achtergronden van het denken over vrijheid en anarchisme.

WORM is een instituut voor avantgardistische recreatie, bestaande uit een kunstenaarscollectief, een podium met winkel en een Parallelle Universiteit.
Fucking Good Art is een magazine voor niet-academisch artistiek onderzoek opgericht in 2003 door de kunstenaars Rob Hamelijnck en Nienke Terpsma.

www.worm.org
www.fuckinggoodart.nl

Subsidiebudget Rotterdam

De Rotterdamse Raad voor Kunst en Cultuur heeft op verzoek van het gemeentebestuur een advies opgesteld over de verdeling van het subsidiebudget voor de cultuurplanperiode 2013-2016. Het budget voor het lopend cultuurplan bedraagt ruim 91 miljoen euro. Voor de nieuwe cultuurperiode gaat het cultuurplanbudget naar ruim 72 miljoen. BKV-gelden staat hier los van en heeft eigen criteria.

Voor Rotterdamse kunstenaars van belang hoe CBK het er van af brengt.
Samenvatting advies voor Centrum Beeldende Kunst (CBK):
De beleidsnota is niet visionair, is weinig reflexief, geeft geen goede analyse van de ontwikkelingen en bewegingen in het veld van de beeldende kunst en positioneert vervolgens de instelling daarin onvoldoende. Op enkele onderdelen doet het CBK het goed. TENT. is het best functionerende onderdeel van de instelling. Het is een goede gedachte de Internationale Beeldencollectie (Sculpture International Rotterdam) bij het CBK onder te brengen.

Aangevraagd:
€ 1.716.000 regulier subsidie
€ 500.000 voor internationale beeldencollectie +
uit BKVgelden € 1.400.000
totaal= € 3.616.000

Advies: Positief
€ 1.361.000 +
€ 1.400.000 uit BKV-gelden
totaal=€ 2.761.000

Enkele vragen: Wat doet het CBK met al dat geld? Hoeveel gaat naar de hardware en salaris? En... heel belangrijk; hoeveel gaat er naar de kunstenaars? 

Fucking Good Art
#29 – Art in the Age of Berlusconi

Text: Englisch

22,50 Euro

Nope, this is not a magazine on Berlusconi! Much rather, Fucking Good Art’s latest Italy travelogue references the “Cavaliere” only as symptomatic of our times of moral decay, in which independent intellectual and critical culture increasingly falls prey to a populist politics exacerbated by the financial crisis – and this, of course, rings true across Europe. The particular goal of this journey is to examine, via dialogue, the current artistic, social and political scene through the eyes of those involved on location. The structure of the book reflects the various stops between Rome and Palermo. Every chapter consists of diary entries that compile commentary, quotes, fact or fiction. Bottom line: in Italy, at least you’ll always have Italy!

Nein – dies ist kein Magazin über Berlusconi! In dem Italien-Reisebericht von Fucking Good Art steht »der Cavaliere« vielmehr paradigmatisch für unsere Zeit des moralischen Verfalls, in der unabhängige intellektuelle und kritische Kultur einer durch die Finanzkrise beschleunigten populistischen Politik zum Opfer fällt – und das betrifft schließlich ganz Europa. Insbesondere ist das Ziel dieser Reise die derzeitige künstlerische, soziale und politische Szene vor Ort in Gesprächen und durch die Augen der Involvierten zu erkunden. Die Struktur des Buches reflektiert dabei die verschiedenen Stationen von Rom nach Palermo. Jedes Kapitel besteht aus zusammengestellten Reisetagebucheinträgen, die Erfahrungen sowie Kommentare, Zitate, Fakten oder Fiktion wiedergeben. Fazit: in Italy, at least you’ll always have Italy!
(text: do you read me?!)

Fucking Good Art @ Liste 17

Fucking Good Art will be represented at Liste 17, June 12 – 17. FGA#29 Italian Conversations – Art in the age of Berlusconi can be found at the magazine table. Go to: www.liste.ch

Haben und Brauchen

Er wordt hier heel veel geklaagd. De cultural workers in Berlijn - kunstenaars en curatoren - hebben het de hele tijd over een onderwerp: geld. Het lijkt alsof ze vinden dat ze er recht op hebben. In 2006 maakten wij onze FGA International edition / Berlin. Hierin publiceerden we samen met Catherine Griffiths een lijst van meer dan 60 project spaces of Kunst Raume. Nu 5 jaar later hoor ik dat dit aantal op z'n minst is verdubbeld naar rond de 120, en het aantal creatieven zal ook wel zijn toegenomen. Toen maakte Zitty een schatting van 20.000.
Als dat ook is verdubbeld dan zijn er in Berlijn 40.000 creativen, kunstenaars, ontwerpers en curatoren. En al deze mensen zijn naar Berlijn gekomen met het idee dat het dan wel zal lukken. Maar wat zal dan wel lukken? Het kunstenaarsschap is speculatief, er is geen garantie dat je er op een dag je geld ermee kan verdienen. Ook al heb je de stap gemaakt van non-profit project space naar for-profit commerciele galerie, dit genereert nog geen kapitaal om te overleven. Ja overleven, dat doen de meesten hier, met een zero budget voor productie en een low budget voor levensonderhoud. En vaak komt dat geld ook nog niet uit Berlijn. De vraag is of je met deze manier van leven genoegen mee neemt. Berlijn is een stad voor internationale contacten en studie, that's it. Je komt en je gaat weer. En zo is het.
RH

Our New Year's resolution

Fucking Good Art Poster #1, 2012 – in selfless service to our community